De spanning stijgt
Ondertussen zit ik nu 2 weken in PyeongChang. En er is alweer heel wat gebeurd.
Om te beginnen de openingsceremonie. Samen met 8 andere sporters en heel wat begeleiders liep ik de openingsceremonie. Wat een belevening en wat een organisatie. Nederland is nummer 5 van het alfabet in het Koreaans. We waren dus al redelijk op tijd in de verzamelhal waar de deelnemers van alle landen samen kwamen en één voor één naar binnen stroomden. De meesten deelnemers kwamen uit ons dorp Gangneung en uit de bergen, PyeongChang. In verband met de wedstrijden die gelijk de volgende dag van start gingen, was er ook een deel niet bij aanwezig. Via de media hoorde ik dat sommigen het raar vinden dat niet iedereen meeloopt. Voor mij is het juist heel logisch!
warmte zakjes in mijn schoenen
Het stadion was niet overdekt en er stond een koude wind. Natuurlijk kan ik mezelf erop kleden, maar dat geeft geen zekerheid. Koude voeten kun je bijvoorbeeld nog steeds krijgen. Gelukkig had ik daar geen last van. Als voorzorg had ik warmte zakjes in mijn schoenen gedaan en die deden goed zijn werk! Door de wind is de kou hier elke dag anders. Iedereen pakt de shuttle bus, maar wij Nederlanders kiezen, wanneer het kan, toch om op de fiets naar de baan te gaan. Dat de zon schijnt wil niet zeggen dat we naar de baan kunnen fietsen, de wind maakt het ons soms redelijk moeilijk. Ook wij kiezen dan toch voor de shuttle bus.
spanning en emotie
Tot nu toe loopt alles volgens plan. Ik ben momenteel lekker aan het trainen op de schaats en op de racefiets. Zo nu en dan ga ik toch even trainen op de hometrainer door die koude wind. Zoals jullie ook in Nederland hebben gemerkt, zijn de wedstrijden begonnen en geniet ik van de sport. Sport is emotie en dat is wat het zo mooi maakt. Iedereen traint al een hele lange tijd voor hetzelfde doel. Voor de wedstrijd hebben de sporters grote spanning en na de wedstrijd voelen ze vreugde of verdriet. Iedereen heeft en maakt z’n eigen verhaal.
Genieten jullie ook zo van de Olympische Spelen?
Liefs, Irene
Volg je mij al op Facebook. Twitter en Instagram?
Leuk als je reageert!
“De fijne sfeer in de clubs voelt als thuiskomen”
Irene Schouten
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.
