Toerist in Calgary
Last van jetlag! De eerste nacht stond ik om 3.15 uur Canadese tijd koffers uit te pakken en mijn fiets in elkaar te zetten. Nog steeds ben ik heel vroeg, té vroeg wakker, maar langzaam wordt het beter en bereid ik me voor op de wedstrijden komend weekend. Een voordeel, ik kan wel in alle rust vroeg in de ochtend beginnen aan mijn blog.
So much to do, so little time.
De eerste dag deed ik mijn fietsritje buiten. Na een paar keer verdwalen ontdek je nieuwe wegen en plekjes. In 1988 werden de Olympische Winterspelen in Calgary gehouden. Naast de ijsbaan heb je hier dus ook de skischans en bobsleebaan. Ideaal om op de fiets van alles te ontdekken. De ijsbaan ligt naast een universiteit. Veel schaatsers doen er na de training even een bakkie. Wij zijn niet de enige schaatsers tussen de studenten. Aan de jassen van de andere schaatsers herken je de landen. De meesten ken ik wel van gezicht hoor, op een paar Chinezen en Koreanen na.
Langebaanschaatsen is in Canada minder populair.
Hier zijn ze meer van de ijshockey, football (american) en baseball. Ik vraag me af hoe dat komt, in Canada is ijs genoeg. Zou het komen omdat je in Nederland vooral op lange sloten rechtdoor schaatst? In Canada zijn er veel meertjes waar je rondjes kunt schaatsen. Dat leent zich meer voor sporten met een spelelement zoals ijshockey. Maar dat is slechts theorie hoor.
Vrijdag rijd ik de 3 km en zondag de Mass Start.
Het wordt weer spannend. Ik ben goed getraind, maar omdat we hier op ca. 1000 meter hoogte zitten, schaatst het anders dan thuis in Thialf. Als je in Nederland een rondje van 32 rijdt, rijd je ‘m hier in 31. Dat komt omdat de luchtdruk hier anders is. Dus het is even wennen.
Deze week rek ik de dagen steeds iets verder op.
Ondanks de vermoeidheid probeer ik zo laat mogelijk naar bed te gaan. Alles om de jetlag te verdrijven. Komt goed, over twee dagen ben ik weer topfit en klaar voor de World Cup in Calgary!
Duimen jullie voor me?
Liefs, Irene
Volg je mij al op Facebook, Twitter en Instagram?
Leuk als je reageert!
“De fijne sfeer in de clubs voelt als thuiskomen”
Irene Schouten
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.
