Trots op mijn roots!
Is de week nu al voorbij?! De tijd vliegt. Ik ben ondertussen alweer een week terug in Nederland. Als ik mij nu bedenk wat ik afgelopen week heb gedaan, dan heb ik zoveel dingen meegemaakt. Ik word écht geleefd. Een moment waarop je nadenkt over alles wat je hebt meegemaakt, is best even goed. Je beseft je dan meer wat er allemaal gebeurd.
Het begon maandag toen we aankwamen op Schiphol. Vanaf hier reden wij direct naar het Olympisch Stadion. Verschillende fans wachtte ons op in de kou. Wat een bikkels waren dat! Entree geld betalen en dan in en kou wachten tot wij komen. Zelf vind ik het belachelijk dat er een bedrijf is dat hier geld aan wilt verdienen. Het is de bedoeling dat het een volksfeest is, maar in plaats daarvan vragen ze entree geld. Nou dan konden wij ze ook al wel melden dan er dan heel wat gezinnen thuisblijven. Dus de mensen die er nu waren, waren de echte bikkels!
Van huldiging naar huldiging
Eenmaal thuis, gaat de drukte gewoon door. Van huldiging naar huldiging, van de radioshow naar TV show. En je wilt na 5 weken natuurlijk ook je familie/vrienden weer zien. Afgelopen vrijdag werd ik gehuldigd in mijn eigen dorp Wervershoof. Dat was heel speciaal. Zoveel mensen die hier op afkwamen. En dat gewoon tijdens werktijd! Het was nog niet eens weekend. Ik ben trots dat ik uit zo’n mooi dorp kom. Waar iedereen leuk met elkaar om gaat en elkaar helpt waar het nodig is. Dat maakt onze gemeenschap zo hecht. Wil je mijn huldiging zien? Fitnessclub Nederland heeft een leuke aftermovie gemaakt.
Ook als ik buiten Wervershoof kom, krijg ik hele lieve reacties. Bijvoorbeeld dat ik mensen, die de zaterdag naar de Mass Start hebben gekeken, een leuke dag hebben gehad. Dan denk ik: kijk, hier doe je het voor.
Ik geniet ervan!
Waar ik toch het meeste van geniet is het schaatsen. Gister weer lekker normaal mijn rondjes op Thialf gereden, heerlijk! Want ik ben nog niet klaar. Ik heb over anderhalve week mijn laatste wedstrijd. De World Cup finale in Minsk (Wit-Rusland) hier rijd ik nog een 3km en mass-start. Niet veel rijders doen hier aan mee. Ze zijn er klaar voor dit seizoen. Deels kan ik dit begrijpen. Ik zie het als een mooie uitdaging om wat andere dingen te testen. Bijvoorbeeld materiaal, of wel een andere tactiek ;).
Tot volgende week
Liefs, Irene
ps. Volg je mij al op Facebook, Twitter en Instagram?
Leuk als je reageert!
Irene Schouten
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.
Volg een gratis proefles
Nieuwste blog
Voor de 8e keer op hoogtestage in Livigno
Zoals sommige van jullie weten, zit ik dit moment weer in Italië. Sinds ik onder leiding van Jillert Anema schaats gaan wij elk jaar in augustus richting Livigno. In 2017 ben ik er zelfs 2 keer geweest. Livigno is een prachtig wintersportdorp op ruim 1800 meter hoogte. Dit wordt alweer mijn 7e jaar bij Jillert en de 8e keer Livigno. Ondertussen ken ik elk steentje in de bergen om mij heen. Wij gaan hier naar toe om te trainen op hoogte; ook wel een hoogtestage genoemd.