Na de grote wedstrijd

Het WK was een geweldige ervaring. Heel veel geleerd. Voor het hele team was het nieuw om zo’n kampioenschap op hoogte te schaatsen. Wij wisten niet echt wat wij moesten verwachten. De 2 individuele afstanden reed ik redelijk. Op de 5 KM nog een dik PR ook. Toch had ik er voor mijn gevoel nog iets meer uit kunnen halen. Ik ging er te langzaam in. Het was een beetje aanvoelen hoe hard ik moest beginnen. Het positieve was wel dat ik technisch goed bleef schaatsen en er nog een mooi PR uitkwam.

Over de Mass Start was ik totaal niet tevreden. Ik weet dat ik de ruimte moet opzoeken. Dat heb ik geprobeerd. Op 450 M wilde ik uit de groep gaan, hier werd ik geblokt door de Canadezen. Dit kan gebeuren, dat is het spel. Wat hierna gebeurde met de Japanse meiden vond ik zelf niet kunnen. De laatste bocht nog een duwtje krijgen bij je heup, is niet heel fijn als je op 2 dunne ijzers staat.

Voor het eerst is er wel een diskwalificatie uitgedeeld, aan een van de 2 Japanse dames. Hopelijk gaat de ISU vanaf nu strenger optreden. Helaas verandert dat niets aan mijn bronzen medaille, maar er zit vooruitgang in. Wel jammer dat slechts één van de Japanse meiden gediskwalificeerd werd, eigenlijk hadden ze beide een diskwalificatie moeten krijgen. 

Als je heel fanatiek getraind hebt naar een grote wedstrijd toe, dan is het belangrijk dat je ook daarna nog traint om in vorm te blijven. Op dit moment ben ik dus nog wel gewoon aan het trainen. Maar echt beter word je de laatste 2 weken niet meer.

Ook ben ik wat nieuw materiaal aan het testen. Het is altijd heel lastig om dat tijdens het seizoen te doen. Elke maand zijn er wel belangrijke wedstrijden, dan heb je geen tijd om ergens aan te wennen. Ik vind het jammer dat het seizoen ten einde loopt. Voor mij mocht het nog iets langer duren. Maar ook buiten het schaatsseizoen om zal ik bloggen, dus kunnen jullie mij blijven volgen!

Tot snel,

Liefs Irene