De haat-liefdeverhouding met Livigno

Wennen aan de hoogte
We verblijven altijd drie weken in Livigno. Dit is nodig om zo optimaal te profiteren van het verblijf in de bergen. In het begin is het altijd even wennen aan de hoogte. We mogen dan ook niet te hard trainen. Wij trainen evengoed wel twee tot drie keer per dag, maar rustig. De trainingen zijn gelukkig wel verschillend. Zo variëren we tussen fietsen, hardlopen en skeeleren. Ook doen we een hike. Hierbij wandel je omhoog. Ondanks dat je wandelt is het nog redelijk intensief. We lopen naar 3000m en daar is de zuurstof nog minder.

Dirkjan komt
Een mooie locatie, allemaal leuke dingen om te doen en toch tel ik af. Ik denk dat het komt omdat wij hier drie weken zitten. Als het tien dagen was geweest, dan was het misschien anders. Gelukkig heb ik iets om naar uit te kijken! Dirkjan komt binnenkort met wat familieleden op bezoek. Als ik daar aan denk is het een stuk beter vol te houden.

Een stevige klim en dan weer terug op het ijs
Sommigen zullen nu wel denken, Irene je bent toch wel eens vaker drie weken weg? En dat klopt ook, maar dat is vaak met schaatsen. Dan schaatsen we elke dag en doordat ik dat het allerliefste doe, vliegt de tijd. Bovendien werk je dan ook naar een bepaald doel toe en kan ik mij  richten op de wedstrijd die ik dat weekend heb. Dat hebben we hier niet. De laatste week doen we wel wat tijdritten. Bijvoorbeeld de Stelvio en de Gavia op. Als ik bezig bent met zo’n tijdrit vind ik het echt verschrikkelijk. Het is zwaar en ik ben gewoon geen klimmer, maar het geeft na afloop wel enorm veel voldoening.

Gaan de World cups door?
Over twee weken gaan we weer naar huis en mogen wij weer schaatsen. Hier kijk ik erg naar uit. Helaas hebben wij wel te horen gekregen dat de eerste World cups niet doorgaan. Hopelijk komt er een alternatief. We wachten af.

Liefs, Irene