Gaat het niet zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
Zo! Dit was geen goed weekend. Om allerlei redenen reed ik de 3 km en de Mass Start beneden mijn niveau. Ik voelde me prima hoor, ben fit, maar ik miste iets aan felheid. Beetje jammer. Hoe ik me nu voel? Tja… kwestie van loslaten. Piekeren heeft zo weinig zin. Dat is verloren energie. Ik moet vooruit kijken.
natuurlijk baalde ik enorm.
Na de wedstrijd ben ik met ploeggenootjes wat gaan eten. Even de zinnen verzetten. Meteen spraken we over hele andere dingen dan schaatsen. Dat helpt.
Het is nu maandagavond en ik reis door de nacht naar huis.
Ik denk alvast vooruit, er is nog genoeg te doen. Morgen wordt een drukke dag. Tas uitpakken, wasjes draaien en tas weer inpakken (voor de volgende trip). Nog gezellig eten en een beetje Sinterklaas vieren met het gezin + de aanhang. Nu maar hopen dat ik die dag redelijk doorkom, met de jetlag..
woensdag vertrek ik naar tenerife voor trainingskamp
Op naar het zuiden. Zon pakken, uren draaien en meters maken. Op de fiets de heuvels op. Daar heb ik heel veel zin in. Na een week vlieg ik direct door naar Inzell om daar weer het lekkere schaatsgevoel te pakken. Het hele traject is één groot leerproces.
Liefs, Irene
Volg je mij al op Facebook, Twitter en Instagram?
Leuk als je reageert!
Irene Schouten
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.
