2019 is alweer bijna voorbij. Een mooi moment om terug te blikken naar een heleboel hoogtepunten op zowel sportief als persoonlijk gebied. Lezen jullie mee?
Op sportief gebied begon 2019 gelijk goed. In januari behaalde ik de Nederlandse titel op het NK marathon in Groningen. Het seizoen kon niet beter starten! In februari werd ik wereldkampioen in Inzell op de WK massastart. Dit is mijn tweede wereldtitel en dus zeker een hoogtepunt van 2019! Na een mooie trainingszomer is het schaatsseizoen alweer een tijdje begonnen. Hier heb ik ook weer mooie overwinningen gehaald op de marathon en tijdens de World Cup in Polen een paar weken terug.
Dit jaar heb ik niet alleen sportieve, maar ook persoonlijke hoogtepunten bereikt. Want ondanks dat mijn leven grotendeels om sporten draait en ik hiervoor vaak leuke uitjes af moet zeggen, zijn mijn vrienden en familie wel erg belangrijk voor mij. Ik probeer op vrije momenten dan ook veel leuke dingen te doen! Na het behalen van de wereldtitel in februari vloog ik samen met mijn vriend Dirk-Jan op reis naar Peru. 3 weken lang verkenden wij verschillende plaatsen in Peru: zo liepen wij de Inca-trail en bezochten wij Machu Pichhu.
Zoals ik al eerder beschreef in een blog, heeft mijn moeder een zware hersenbloeding gehad in 2016. Ondanks dat ze nog altijd hulp nodig heeft en in een verpleeghuis woont, gaat ze gelukkig met stapjes vooruit. Dit is voor mij en voor de rest van mijn familie echt een opluchting!
Mijn sportieve doel is om altijd het beste uit mijzelf te halen. Niet alleen in 2019, maar ieder jaar weer. Dit heb ik zeker waar gemaakt. Ik heb goede wedstrijden gereden, mooie titels behaald en een zeer goede trainingszomer achter de rug. 2019 is nog niet ten einde, dus wie weet wat er nog meer te behalen valt voor mij! Op 27, 28 en 29 december rij ik nog de 1500m, 5000m en de Mass Start. Dat zijn spannende wedstrijden, want hier worden namelijk de tickets voor het WK verdiend.
Een persoonlijk doel was om dingen beter op orde te krijgen. Ik heb vaak moeite met het vinden van de goede balans tussen het sporten en mijn thuissituatie. Ik wil er graag voor mijn moeder zijn en haar helpen waar nodig, maar dit valt niet altijd eenvoudig te plannen. Toch ben ik trots op mijzelf, aangezien ik vind dat ik dit jaar eindelijk een goede balans heb weten te vinden!
Er zijn twee momenten uit 2019 die ik graag opnieuw zou willen beleven. Het eerste moment was het behalen van mijn wereldtitel op het WK in Inzell. Na 16 rondes kwam ik in de eindsprint als eerste over de finish. Dat was een geweldig gevoel!
Een ander moment was een dag waarop mijn moeder opeens erg helder was. Ondanks dat ze met stapjes vooruit gaat, is ze er nog lang niet. Deze dag was ze erg scherp. Iets wat wij na haar hersenbloeding nog nooit hebben meegemaakt. Ik zou er dan ook veel voor over hebben om deze dag nog een keer mee te mogen maken.
Dit was alweer mijn laatste blog van 2019. Ik wil jullie bedanken voor de interesse en ik zal in het nieuwe jaar weer verder gaan bloggen over zowel mijn sportieve als mijn persoonlijke belevenissen.
Hele fijne feestdagen en tot volgend jaar!
Liefs, Irene
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.