Counting down
Morgen vlieg ik naar Korea waar me een verblijf van vier weken in een Olympisch dorp te wachten staat. Ik voel me goed, de trainingen gaan goed en ik geniet er enorm van dat het nu echt gaat gebeuren. Dat ik dit mag beleven.
De zwaarste trainingen zijn achter de rug. Het aantal fietsuren is teruggebracht en het schaatsen is echt gericht op de Mass Start. Oefenen met de focus op snelheid en de eindsprint. Om daar het maximale uit te halen worden de fietsuren minder lang. Zodat mijn spieren minder vermoeid zijn, wanneer ze aan de schaatstraining beginnen.
Iedereen traint nu op zijn eigen afstand.
Wij zijn hier in Inzell om ons optimaal voor te bereiden. We trainen veel samen, maar toch richt ieder zich op zijn eigen ding. Waar ik af en toe een binnenbocht rijd, rijden Jorrit en Bob duurblokken op de wedstrijdbaan.
Woensdag vliegen we van München naar Korea.
Daar verblijven we in een Olympisch dorp. Ik hoorde van sporters die in Sochi waren voor de Winterspelen, dat dat een wereld op zich is. In het dorp kan je bijvoorbeeld gratis naar de kapper en heb je een eigen fiets tot je beschikking. Allemaal faciliteiten om het ons zo makkelijk mogelijk te maken. Onze zorg ligt bij de wedstrijd die we voor de boeg hebben.
Ik voel me niet nerveus en het lijkt nog ver weg.
Naarmate 24 februari dichterbij komt, groeit het gevoel dat ik er klaar voor ben. Als het zover is kan ik de wedstrijd visualiseren. In de tussentijd probeer ik optimaal te genieten. Toen ik vanmiddag in het zonnetje op de fiets reed had ik even zo’n moment van besef.
Wat tref ik het ook dat ik mijn werk kan maken van wat ik het liefste doe. Ik leef mijn droom. Zo mooi dat ik dat mee mag maken.
Ook vanuit Korea blijf ik jullie op de hoogte houden via Facebook, Twitter en Instagram.
Duimen jullie voor me?
Liefs, Irene
Volg je mij al op Facebook. Twitter en Instagram?
Leuk als je reageert!
Irene Schouten
Na mijn bronzen medaille van de Olympische Spelen 2018 ga ik door met bloggen. Meters maken en letters schrijven om jullie elke week een kijkje te geven in mijn dagelijks leven als topsporter én als mens. Want ik ben ook gewoon Irene en er is meer dan sport alleen.
