Van vliegtuigmodus naar backpack modus

’s Ochtends zijn wij om 7:00 uur op pad gegaan om te ontbijten. Ja, we waren klaarwakker door de jetlag. Dus we dachten om 9:15 uur te gaan surfen. Klein beetje ingesmeerd. Maar hé het was 9:15 uur. Het was deze dag een beetje bewolkt en het was niet heel warm. Tot wij 's middags een rondje gingen fietsen. Uiteindelijk zagen wij er uit als kreeften... Precies het surfpak op ons lichaam. Door de zeewind voelde wij de warmte niet. Maar nadat we zo verbrand waren gingen wij maar snel de schaduw opzoeken.

De tweede dag reisden wij naar Cusco om hier 2 dagen later de 4-daagse Inca-Trail te lopen. Cusco ligt op ongeveer 3400m. Van 300m boven zeeniveau naar 3400m was wel een klap. De eerste dag in Cusco voelde wij ons niet heel goed. Gelukkig wisten wij dit van te voren. 3 dagen acclimatiseren en daarna begonnen we aan onze hike naar de Machu Picchu.

Zaterdag werden wij om 05.00 uur opgehaald met de bus om naar de bergen te rijden. Rond half 10 begonnen wij de eerste dag. En hoe! Allebei hadden wij de hoogte onderschat. De nacht er voor hadden wij amper geslapen, omdat wij zo misselijk waren. Dirkjan had vooral hoofdpijn en ik was echt misselijk. Ondanks dat dachten wij, dit gaan wij gewoon doen. Tijdens de hike werden er veel ‘coca leafs’ gebruikt. Coca leafs zijn de bladeren waar cocaïne van wordt gemaakt. Dit helpt tegen de hoogte. De Coca leafs werd door iedereen met vele maten gebruikt. Het begon ’s ochtends met een kopje thee. En tijden de hike kauwde ze op de bladeren. Zelf kon ik dat niet nemen. Dit staat op de dopinglijst. Hetzelfde geldt voor hoogtepillen. Dus ik moest gewoon dealen met de ziekte waar ik last van had. We begonnen de hike op 2600m de eerste dag liepen we naar 3300m. De tweede dag werd de zwaarste dag. Hier klommen we naar 4200m. Geweldig om op dit punt vele andere bergen te zien van het Andes gebergte. Daarna ging wij weer dalen en sliepen op 3600m. De derde dag was een dag met vele trappen naar beneden. Hier kwamen wij in het regenwoud terecht. Hele mooie natuur met vele verschillende planten en dieren. Dirkjan stapte nog bijna op de giftigste slang daar!! Dat was wel even een spannend moment. De laatste nacht sliepen wij op 2700m. Ik merkte direct dat het beter ging met mijn misselijkheid. De laatste dag was eindelijk aangebroken. Om 03:30 uur stonden wij klaar voor de laatste kleine hike naar de Machu Pichhu! Wat was dit een gave trail met een heel mooi doel.

Nu gaan wij weer lekker van de luxe genieten. Een warme douche, een echt bed en schone kleren. Voorlopig blijven wij nog wel even genieten in Peru!

Liefs Irene